… rather good news …
Α) Για τους ήδη υπάρχοντες φοιτητές που τώρα φοιτούν στη Μ. Βρετανία και όσους έχουν ήδη κανονίσει να ξεκινήσουν σπουδές το Σεπτέμβρη του 2020:
Δεν αλλάζει τίποτε. Ότι έχει ισχύσει για το πρώτο έτος σπουδών συνεχίζει και για τα επόμενα έτη χωρίς καμία μεταβολή ή επιρροή. Πρώτον γιατί το Βρετανικό Κράτος δεν αλλάζει ποτέ τους όρους των συμφωνιών του και δεύτερον γιατί έχουμε ήδη λάβει στο NETWORK καθησυχαστικές/ενθαρρυντικές επιστολές κατευθείαν από τα Βρετανικά Πανεπιστήμια που το επιβεβαιώνουν.
Μια ευχάριστη έκπληξη από την πιθανή πτώση της λίρας σε σχέση με το ευρώ είναι ότι θα κάνει τα κόστη και της διαβίωσης και των διδάκτρων φτηνότερα και οι σπουδές θα κοστίζουν λιγότερα ευρώ στις Ελληνικές οικογένειες. (σ.σ. Το οικονομικό όφελος για τις Ελληνικές οικογένειες από την διαφαινόμενη πτώση της ισοτιμίας θα είναι ανάλογο με το επίπεδο στο οποίο θα σταθεροποιηθεί η σχέση ευρώ/λίρας. Το όφελος από μια πτώση της λίρας 8-12% μπορεί να φτάσει σε εξοικονόμηση 2,000 ή και 3,000 ευρώ ετησίως για κάθε φοιτητή/ρια, μπορεί και παραπάνω).
B) Για όσους σκοπεύουν να εισαχθούν σε Βρετανικά Πανεπιστήμια τα επόμενα 2 έτη, 2020 και 2021:
Μέχρι να υλοποιηθεί η έξοδος της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση (εάν τελικά υλοποιηθεί), οι φοιτητές που θα εισαχθούν το 2020 και 2021 θα ξεκινήσουν να σπουδάζουν κατά πάσα πιθανότητα με τις ίδιες προϋποθέσεις που ισχύουν τώρα μια και το καθεστώς δεν προβλέπεται να αλλάξει στο άμεσο μέλλον. Όσο για την ολοκλήρωση των σπουδών των φοιτητών αυτών, θα γίνει με τις ίδιες προϋποθέσεις που ίσχυαν το πρώτο έτος της εισαγωγής τους στο Πανεπιστήμιο (αποκλείεται οποιαδήποτε αλλαγή συνθηκών ή όρων από το Βρετανικό κράτος στη μέση της φοίτησης).
Γ) Εάν υλοποιηθεί τελικά η έξοδος της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση στα επόμενα χρόνια:
Όπως προβλέπεται η ισοτιμία της λίρας σε σχέση με το ευρώ θα πέσει και θα διατηρείται σε χαμηλότερα επίπεδα με στόχο την ενίσχυση των εξαγωγών της Βρετανίας. Επειδή οι Πανεπιστημιακές σπουδές αποτελούν τεράστια εξαγωγική δύναμη για τη Βρετανία (όπως ο τουρισμός για την Ελλάδα) δεν προβλέπεται αύξηση στα δίδακτρα ώστε μα μην επηρεαστεί η αγορά τους (με μείωση ζήτησης) και να μην δημιουργηθεί πτώση ζήτησης για σπουδές από πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αποτέλεσμα, οι σπουδές στη Βρετανία να γίνουν για εμάς τους Έλληνες (και για όλους τους Ευρωπαίους) περισσότερο ελκυστικές μια και θα κοστίζουν λιγότερα ευρώ και για τα δίδακτρα και για το κόστος διαβίωσης των φοιτητών.
Σημειωτέον ότι το ύψος των διδάκτρων για τους Ευρωπαίους φοιτητές καθορίζεται από τους ίδιους τους Βρετανούς και όχι από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Συνεπώς, για να μη χάσουν τους Ευρωπαίους φοιτητές, είναι εντελώς στο χέρι των Βρετανών να διατηρήσουν τις ίδιες χρεώσεις διδάκτρων όπως και όλες τις άλλες οικονομικές τους σχέσεις και συνεργασίες με τους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (όπως πχ η Νορβηγία που δεν ήταν ποτέ μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης).
Ακόμη και αν ποτέ συνέβαινε μία μικρή αύξηση των διδάκτρων, η πεσμένη ισοτιμία της λίρας θα την εξισορροπούσε, φέρνοντας τα δίδακτρα στα ίδια επίπεδα με τώρα.
Ένα αρνητικό (κυρίως για ανειδίκευτους μετανάστες) στοιχείο, εάν τελικά η Βρετανία βγει από την Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι η μείωση της ελεύθερης μετανάστευσης στη χώρα αυτή για εργασία. Παρόλα αυτά θα υπάρχει δυνατότητα (όπως π.χ. και στη Νορβηγία) να μπορούν οι Ευρωπαίοι πολίτες να εργάζονται στη Βρετανία αλλά με ελεγχόμενο τρόπο (όχι ανεξέλεγκτα όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση επιτρέπει εντός των κρατών μελών της).
Αυτό όμως θα αφορά κυρίως στις απλές θέσεις εργασίας (blue colar jobs) και όχι στις θέσεις εργασίας υψηλής εξειδίκευσης (white colar positions), θέσεις που αφορούν άτομα με τίτλους Bachelor και Master για τις οποίες θα συνεχιστεί να υπάρχει ευνοϊκό μέλλον.
Τέλος, όσον αφορά στα Βρετανικά κρατικά δάνεια διδάκτρων προς τους φοιτητές-πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αυτή η πολιτική ως γνωστόν είναι καθαρά επιλογή της Βρετανικής κυβέρνησης προς τους φοιτητές της Ευρωπαϊκής Ένωσης (και όχι επιβολή ή υποχρέωση από την Ευρωπαϊκή Ένωση).
Τα δάνεια αυτά υπό τη μορφή χρηματοδότησης (χωρίς ανάγκη εγγυητή ή υποθήκης όπως συμβαίνει με τα τραπεζικά δάνεια) έχουν θεσπισθεί ως κίνητρα προσέλκυσης περισσοτέρων Ευρωπαίων φοιτητών στη Βρετανία και ενίσχυσης των Βρετανικών Πανεπιστημίων, των τοπικών οικονομιών και των Βρετανικών εξαγωγών. Συνεπώς η Βρετανική κυβέρνηση έχει σοβαρούς λόγους να τα διατηρήσει.
Συμπέρασμα:
Η εκτίμηση μας από όλα τα παραπάνω είναι πως ακόμα και αν τελικά η έξοδος της Βρετανίας υλοποιηθεί – 2 χρόνια μετά από σήμερα – αυτό πιθανότατα θα αποδειχθεί ως μια θετικότατη εξέλιξη για τους Έλληνες φοιτητές/ριες των Βρετανικών Πανεπιστημίων οι οποίοι θα μπορούν πλέον να σπουδάζουν με χαμηλότερο κόστος διαβίωσης και σε πλεονεκτική θέση στη Βρετανική αγορά εργασίας, η οποία θα απορροφά μόνο στελεχιακό προσωπικό Υψηλής Εξειδίκευσης, δηλαδή τους κατόχους τίτλων Bachelor και Master.