Το σύστημα εισαγωγής στα Βρετανικά Πανεπιστήμια χαρακτηρίζεται από την ακριβώς αντίστροφη λογική του ανάλογου των Πανελληνίων εξετάσεων. Στην πράξη η είσοδος σε ένα Βρετανικό ΑΕΙ είναι πολύ ξεκάθαρη, διαδικαστικά βατή, ταχύτερη και με διαρκή αλλά και έγκαιρη ενημέρωση του υποψηφίου σε σύγκριση με τη διαδικασία των Πανελληνίων.
Αυτό σημαίνει πως κάθε υποψήφιος για τη Μεγάλη Βρετανία όχι μόνο επιλέγει ο ίδιος σε ποια συγκεκριμένα Πανεπιστήμια επιθυμεί να σπουδάσει αλλά και ενημερώνεται εγκαίρως και γνωρίζει ποια Πανεπιστήμια τον έχουν αποδεχθεί και με ποιους συγκεκριμένους όρους. Λαμβάνει δηλαδή μία προσφορά υπό όρους (conditional offer), ήδη από τον Δεκέμβριο του προηγούμενου έτους από το έτος κατά το οποίο ζητάει να εισαχθεί.
Κατά τη διάρκεια των επόμενων μηνών από την παραλαβή των προσφορών θέσης, η προσοχή του υποψηφίου επικεντρώνεται στο να καλύψει τους απαιτούμενους όρους και ήδη από τον Απρίλιο που ακολουθεί ασχολείται με διαδικασίες εστιών και επιχορήγησης διδάκτρων.
Οι πιο κοινοί όροι που θέτουν τα Βρετανικά Ιδρύματα είναι:
• η πιστοποίηση Αγγλικών μέσω του τεστ IELTS
• η ολοκλήρωση του Foundation
• η ολοκλήρωση του Λυκείου
• ορισμένα Ιδρύματα ζητούν και βαθμολογία Απολυτηρίου Λυκείου (οι απαιτήσεις κυμαίνονται από 10 έως 17).
Μεταξύ όμως των τριών, η ολοκλήρωση ενός αναγνωρισμένου Foundation (όπως το NETWORK) είναι το βασικό και ισχυρότερο κριτήριο για την εισαγωγή ενός υποψηφίου.
Στο Βρετανικό εκπαιδευτικό σύστημα ο υποψήφιος φοιτητής δεν χρειάζεται να περάσει δια πυρός και σιδήρου για να γίνει δεκτός σε ένα από τα, ούτως ή άλλως, παγκόσμιας αναγνωρισιμότητας Βρετανικά Ιδρύματα, καθώς η λογική του συστήματος είναι να δώσει την ευκαιρία στο σπουδαστή να αποδείξει την αξία του κατά τη διάρκεια της φοίτησης στο Πανεπιστήμιο και όχι πριν από αυτήν.
Η τριτοβάθμια εκπαίδευση δηλαδή δεν είναι κάποιο σπάνιο αγαθό για το οποίο θα πρέπει κάποιος να διαβάσει εξαντλητικά επί 2 χρόνια και να βασίζεται στην επίδοση μίας αγχωτικής εξέτασης στην οποία κυριολεκτικά ρισκάρει τα πάντα.
Αντιθέτως είναι ένα σύστημα το οποίο κρίνει τον υποψήφιο, πέρα από τα προαναφερθέντα 3 κριτήρια και με βάση το υποστηρικτικό κείμενο αυτο-παρουσίασης (Personal Statement), τις συστατικές των καθηγητών του (Reference Letters) και τις όποιες εξωσχολικές του δραστηριότητες.
Είναι σαφές πως η νοοτροπία ενός συστήματος εισαγωγής, χαρακτηρίζει τη γενικότερη προσέγγιση του στο θέμα της Παιδείας. Με βάση αυτή τη σκέψη η είσοδος σε ένα Δημόσιο Βρετανικό ΑΕΙ είναι ήδη από το προΐμιο της μία εξαιρετική επιλογή παιδείας.